Heerlijk duurt het langst
Voor 2010 is door de ZOMA gekozen voor de musical “Heerlijk duurt het langst” van Annie M.G. Schmidt en Harrie Bannink.
Als Annie begin jaren zestig wordt gebeld met de vraag of ze een Amerikaanse musical wil vertalen in het Nederlands wordt ze boos en zegt, “zoiets kan ik zelf ook wel schrijven”.
Dit in het kort is het begin van de eerste in het Nederlands geschreven musical
Daar waar de buitenlandse musicals vaak opvallen door de groteske en weinig subtiele aanpak, waardoor emotie en humor vaak ontbreken, en er ook niet gekeken wordt op een lijk meer of minder, is dat bij “Heerlijk duurt het langst” totaal anders.
Annie M. G. Schmidt en Harrie Bannink gaan in hun musical uit van een doodgewone Nederlandse situatie en laten er hele gewone mensen in spelen. De thema’s in de voorstelling zijn thema’s uit de zestiger jaren die tot aan de dag van vandaag nog niets aan actualiteit hebben ingeboet.
Marian en Ido een kleinburgerlijk stel zijn sinds 20 jaar min of meer gelukkig getrouwd en hebben een uiterst eigenwijze en eigenzinnige dochter, van 18 jaar, Pink.
Omdat naar Ido’s mening het huwelijk meer begint te lijken op een koude zuurkoolprak begint hij in het geniep een verhouding met zijn uiterst mooie en gewillige secretaresse Emma.
Dit komt natuurlijk uit en brengt de uiterst conservatieve en keurige meubelfabrikant in een geweldig dilemma en hij wordt verplicht om te kiezen, wat hij niet kan. Het liefst wil hij van twee walletjes blijven eten, hij wil allebei de vrouwen liefhebben en vindt het onzinnig dat zoiets niet mag. Uiteindelijk verlaat hij het huis en gaat samenwonen met Emma.
Wel blijft hij zich bemoeien met de opvoeding van zijn dochter Pink die bevriend is met de zeer vooruit-strevende nozem- en provoachtige meubelontwerper Wim, die de zoon is van een zeer behulpzame staatssecretaris.
Als naderhand Pink zeer tegen de zin van Ido in, iets begint met een amper Nederlands sprekendeTurkse werknemer uit Ido's fabriek, en Marian en Ido denken dat ze zwanger is, zijn de rapen helemaal gaar.
De zeer herkenbare buurtkruidenier en de buurman laten niet na, daar waar het kan, het vuurtje heerlijk op te stoken.
En dan is er nog de overleden moeder van Marian die niet na kan laten haar vanuit de hemel zo nu en dan te pas en te onpas vermanend toe te spreken.
Dit heerlijke gewone Nederlandse verhaal is gelardeerd en overgoten met 15 hele herkenbare enprachtige Nederlandstalige jaren zestig liedjes die op alle mogelijke manieren uitnodigen om mee te zingen.
Wilt u dat heerlijke gevoel uit de jaren zestig herbeleven, of wil je wel eens zien hoe je ouders toen in het leven stonden, dan zijn wij er van overtuigd dat het decor, het licht, de muziek de zang en het spel er een bijzondere voorstelling van zullen maken die het waard is om zien of wellicht nogmaals te zien.
Als Annie begin jaren zestig wordt gebeld met de vraag of ze een Amerikaanse musical wil vertalen in het Nederlands wordt ze boos en zegt, “zoiets kan ik zelf ook wel schrijven”.
Dit in het kort is het begin van de eerste in het Nederlands geschreven musical
Daar waar de buitenlandse musicals vaak opvallen door de groteske en weinig subtiele aanpak, waardoor emotie en humor vaak ontbreken, en er ook niet gekeken wordt op een lijk meer of minder, is dat bij “Heerlijk duurt het langst” totaal anders.
Annie M. G. Schmidt en Harrie Bannink gaan in hun musical uit van een doodgewone Nederlandse situatie en laten er hele gewone mensen in spelen. De thema’s in de voorstelling zijn thema’s uit de zestiger jaren die tot aan de dag van vandaag nog niets aan actualiteit hebben ingeboet.
Marian en Ido een kleinburgerlijk stel zijn sinds 20 jaar min of meer gelukkig getrouwd en hebben een uiterst eigenwijze en eigenzinnige dochter, van 18 jaar, Pink.
Omdat naar Ido’s mening het huwelijk meer begint te lijken op een koude zuurkoolprak begint hij in het geniep een verhouding met zijn uiterst mooie en gewillige secretaresse Emma.
Dit komt natuurlijk uit en brengt de uiterst conservatieve en keurige meubelfabrikant in een geweldig dilemma en hij wordt verplicht om te kiezen, wat hij niet kan. Het liefst wil hij van twee walletjes blijven eten, hij wil allebei de vrouwen liefhebben en vindt het onzinnig dat zoiets niet mag. Uiteindelijk verlaat hij het huis en gaat samenwonen met Emma.
Wel blijft hij zich bemoeien met de opvoeding van zijn dochter Pink die bevriend is met de zeer vooruit-strevende nozem- en provoachtige meubelontwerper Wim, die de zoon is van een zeer behulpzame staatssecretaris.
Als naderhand Pink zeer tegen de zin van Ido in, iets begint met een amper Nederlands sprekendeTurkse werknemer uit Ido's fabriek, en Marian en Ido denken dat ze zwanger is, zijn de rapen helemaal gaar.
De zeer herkenbare buurtkruidenier en de buurman laten niet na, daar waar het kan, het vuurtje heerlijk op te stoken.
En dan is er nog de overleden moeder van Marian die niet na kan laten haar vanuit de hemel zo nu en dan te pas en te onpas vermanend toe te spreken.
Dit heerlijke gewone Nederlandse verhaal is gelardeerd en overgoten met 15 hele herkenbare enprachtige Nederlandstalige jaren zestig liedjes die op alle mogelijke manieren uitnodigen om mee te zingen.
Wilt u dat heerlijke gevoel uit de jaren zestig herbeleven, of wil je wel eens zien hoe je ouders toen in het leven stonden, dan zijn wij er van overtuigd dat het decor, het licht, de muziek de zang en het spel er een bijzondere voorstelling van zullen maken die het waard is om zien of wellicht nogmaals te zien.
Regie:
Peter Impens, 17-6-1948, is gehuwd met Frieda Praas, vader van 3 meisjes en 1 jongen in de leeftijd van 18 tot 34 jaar.
Peter kreeg het toneel met de paplepel ingegeven. In het weekend verzamelden broers, zussen, neven en nichten zich rond vader Impens die hen zoet hield met het voorlezen van toneelteksten o.a. Kinderen van ons volk, Waar de ster bleef stille staan, Amor verhandeld peppels, Romeo en Julia en nog vele andere.
Hij is zelf als speler begonnen in 1961 in de periode dat hij op kostschool zat. Peter speelde vanaf 1965 tot 1973 ongeveer 15 rollen in verschillende plaatselijke verenigingen en voerde daarna tot 1984 de regie over een tiental stukken bij rederijkerskamer “Nut en Genoegen” uit Schoondijke.
Peter begon in 1984 aan de driejarige regieopleiding van het ZCA, dat in 1987 resulteerde in de productie “Thuiswerk”, waarmee hij als derde in Zeeland het landelijk door WVC erkende certificaat regisseur middenkader behaalde. Hij bewerkte in 1986 en 1988 twee verhalen uit de bundel “Vrouw in het maanlicht”van Herman Pieter de boer tot twee éénakters “Man onder het bed”en “De soldaat” en regisseerde deze éénakters voor éénakterfestivals in Terneuzen.
Hij richtte in 1989 samen met Jan Janssens de stichting “Theater Pinardi” op, waar hij verantwoordelijk was voor de productie van “Middelpracht en Eeuwsepraal”van Drs.P en voor de voorstelling “Oidipoes in Kolonos”(2001) van Hugo Claus.
Zelf speelde hij mee onder regie van Jan Janssens in “Don Juan” een bewerking van het Libretto door Jan Janssens en de rol van Casimir in “Stikstof” van René de Obaldia. Daar waar nodig adviseerde hij Wim van Vliet bij de voorstelling “De nacht van de Eenhoorn”.
Nadat hij met vroegpensioen is gegaan, is Peter betrokken bij de ZOMA, waar hij samen met Annie van der Staal werkt aan de musical “Heerlijk duurt het langst” van Annie M.G. Schmidt en Harrie Bannink.
Peter kreeg het toneel met de paplepel ingegeven. In het weekend verzamelden broers, zussen, neven en nichten zich rond vader Impens die hen zoet hield met het voorlezen van toneelteksten o.a. Kinderen van ons volk, Waar de ster bleef stille staan, Amor verhandeld peppels, Romeo en Julia en nog vele andere.
Hij is zelf als speler begonnen in 1961 in de periode dat hij op kostschool zat. Peter speelde vanaf 1965 tot 1973 ongeveer 15 rollen in verschillende plaatselijke verenigingen en voerde daarna tot 1984 de regie over een tiental stukken bij rederijkerskamer “Nut en Genoegen” uit Schoondijke.
Peter begon in 1984 aan de driejarige regieopleiding van het ZCA, dat in 1987 resulteerde in de productie “Thuiswerk”, waarmee hij als derde in Zeeland het landelijk door WVC erkende certificaat regisseur middenkader behaalde. Hij bewerkte in 1986 en 1988 twee verhalen uit de bundel “Vrouw in het maanlicht”van Herman Pieter de boer tot twee éénakters “Man onder het bed”en “De soldaat” en regisseerde deze éénakters voor éénakterfestivals in Terneuzen.
Hij richtte in 1989 samen met Jan Janssens de stichting “Theater Pinardi” op, waar hij verantwoordelijk was voor de productie van “Middelpracht en Eeuwsepraal”van Drs.P en voor de voorstelling “Oidipoes in Kolonos”(2001) van Hugo Claus.
Zelf speelde hij mee onder regie van Jan Janssens in “Don Juan” een bewerking van het Libretto door Jan Janssens en de rol van Casimir in “Stikstof” van René de Obaldia. Daar waar nodig adviseerde hij Wim van Vliet bij de voorstelling “De nacht van de Eenhoorn”.
Nadat hij met vroegpensioen is gegaan, is Peter betrokken bij de ZOMA, waar hij samen met Annie van der Staal werkt aan de musical “Heerlijk duurt het langst” van Annie M.G. Schmidt en Harrie Bannink.
Muzikale Leiding:
Even voorstellen: ik ben Annie van der Staal en ben blij te kunnen zeggen dat ik de muzikale leiding heb van deze fantastische groep.
Mijn muzikale weg begon met blokfluit, gevolgd door bugel, drums, orgel en wat sax. Ook werd er thuis altijd veel aandacht besteed aan zang. Later alle graden (diploma's) voor dwarsfluit gehaald en een aantal jaren pianoles gevolgd. Ik kreeg de muzikale leiding over verschillende groepen en voelde me daar heel goed bij. Intussen nog een tijd improvisatieles gevolgd aan de Muziekacademie in Eeklo en kortlopende cursussen voor dirigent en zang. Ook speel ik al ruim 12 jaar fluit in de Westerschelde Big Band en heb de leiding over de Happy Band, een band voor mensen met een verstandelijke beperking.
Inmiddels heb ik dus aan verschillende disciplines 'gewerkt', wat me nu als dirigente heel goed van pas komt.
In 1999 werd mij gevraagd de muzikale leiding op me te nemen van de amateurtheaterproductie Local Heroes. Pop en Rock muziek. Leuk om in de theaters zoveel enthousiaste mensen te ontvangen. Volle zalen werkt verslavend.
Na twee projecten (2000 en 2003) is hieruit een vaste groep ontstaan: Vocal Band Flash Back! Een Vocal-Band met pop/rockband en blazers EN niet te vergeten de koorleden (19 mannen, 24 vrouwen). Ook met hen hebben we een theater tour gemaakt in de theaters van Zeeuws Vlaanderen. Hebben we dus opnieuw On Stage gestaan. Met veel plezier!
Voorjaar 2009: Musical de Jantjes. De Plattelanders bezorgden de ZOMA een nieuwe uitdaging. Een nieuwe, bijzondere weg. Opnieuw volle zalen, een enthousiast publiek en enthousiaste spelers/zangers. Kortom: bijzonder fijn om aan mee te werken.
Opnieuw heeft de ZOMA gevraagd of ik de muzikale leiding op me wil nemen voor een volgende musical.Heerlijk duurt het langst.Intussen zijn we hier met vol enthousiasme aan begonnen en samen met regisseur Peter Impens zullen we er een spetterende musical van maken.
Een groot aantal nieuwe leden hebben zich aangemeld en het enthousiasme, de kwaliteit en inzet zijn groot. Veel variatie in muziek, meerstemmigheid en solistisch werk. De lat zal hoog worden gelegd. Dit, samen met het enthousiasme en verbondenheid onder elkaar, zal zorgen dat het een leuk stuk werk wordt! Fijn om aan mee te werken!
Mijn muzikale weg begon met blokfluit, gevolgd door bugel, drums, orgel en wat sax. Ook werd er thuis altijd veel aandacht besteed aan zang. Later alle graden (diploma's) voor dwarsfluit gehaald en een aantal jaren pianoles gevolgd. Ik kreeg de muzikale leiding over verschillende groepen en voelde me daar heel goed bij. Intussen nog een tijd improvisatieles gevolgd aan de Muziekacademie in Eeklo en kortlopende cursussen voor dirigent en zang. Ook speel ik al ruim 12 jaar fluit in de Westerschelde Big Band en heb de leiding over de Happy Band, een band voor mensen met een verstandelijke beperking.
Inmiddels heb ik dus aan verschillende disciplines 'gewerkt', wat me nu als dirigente heel goed van pas komt.
In 1999 werd mij gevraagd de muzikale leiding op me te nemen van de amateurtheaterproductie Local Heroes. Pop en Rock muziek. Leuk om in de theaters zoveel enthousiaste mensen te ontvangen. Volle zalen werkt verslavend.
Na twee projecten (2000 en 2003) is hieruit een vaste groep ontstaan: Vocal Band Flash Back! Een Vocal-Band met pop/rockband en blazers EN niet te vergeten de koorleden (19 mannen, 24 vrouwen). Ook met hen hebben we een theater tour gemaakt in de theaters van Zeeuws Vlaanderen. Hebben we dus opnieuw On Stage gestaan. Met veel plezier!
Voorjaar 2009: Musical de Jantjes. De Plattelanders bezorgden de ZOMA een nieuwe uitdaging. Een nieuwe, bijzondere weg. Opnieuw volle zalen, een enthousiast publiek en enthousiaste spelers/zangers. Kortom: bijzonder fijn om aan mee te werken.
Opnieuw heeft de ZOMA gevraagd of ik de muzikale leiding op me wil nemen voor een volgende musical.Heerlijk duurt het langst.Intussen zijn we hier met vol enthousiasme aan begonnen en samen met regisseur Peter Impens zullen we er een spetterende musical van maken.
Een groot aantal nieuwe leden hebben zich aangemeld en het enthousiasme, de kwaliteit en inzet zijn groot. Veel variatie in muziek, meerstemmigheid en solistisch werk. De lat zal hoog worden gelegd. Dit, samen met het enthousiasme en verbondenheid onder elkaar, zal zorgen dat het een leuk stuk werk wordt! Fijn om aan mee te werken!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Voor enkele live opnames: zie het item: "Video".
